Prehistomuseum

De bestaansreden van het Préhistomuseum is om iedereen de kans te geven om de mensheid te beleven aan de hand van een ontmoeting met de prehistorie, de archeologie en de natuur.

Het Préhistomuseum is een parkmuseum dat bestaat voor, door en met zijn bezoekers. Het is een museum voor archeologie dat zich positioneert als een museum voor maatschappij, ethiek en burgerschap, dat zijn collecties in perspectief zet door zich af te stemmen op de vragen van onze maatschappij. Het omschrijft zijn wetenschappelijke en maatschappelijke aanpak en zijn beheer van de twijfel. Door te beweren dat de mensheid universeel is, maar zich anders uit in de tijd en ruimte, is het Museum een museum van de mensheid dat probeert om de complexiteit van het menselijk gedrag te begrijpen en duidelijk te maken. Daarvoor identificeert het Museum feiten in de prehistorie en de archeologie die vandaag voor ons betekenisvol zijn en die een filosofische reflectie over het lot van onze mensheid kunnen stimuleren. Het Museum probeert zoveel mogelijk mensen te bereiken door het erfgoed dat het beheert en waarvoor het verantwoordelijk is, intellectueel, sociaal en fysiek toegankelijk te maken. Het probeert zijn kennis, knowhow en interpersoonlijke vaardigheden te verbeteren en te ontwikkelen om de ervaring van zijn gebruikers te verrijken. Het team van het Museum omschrijft zijn benadering als “Pop Archeologie”, dit wil zeggen “een museum voor personen die niet van musea houden net zo interessant maken als voor personen die wel van musea houden! ”

De bestaansreden van het Préhistomuseum bestaat uit 4 onlosmakelijk met elkaar verbonden en complementaire onderdelen die de basis vormen van het cultureel, wetenschappelijk en toeristisch project van de instelling.

Het eerste onderdeel is om iedereen in staat te stellen om ons erfgoed en bronnen te ontdekken.

Het Museum bewaart belangrijke collecties uit de prehistorie en andere periodes van onze geschiedenis, een archeologische site, documentatie en een groot natuurlijk erfgoed. Deze bronnen worden gebruikt om bezoekers in staat te stellen om te leren, te leren leren, te leren handelen en reageren.

De bezoekers worden uitgenodigd om de notie van het erfgoed in vraag te stellen door de diversiteit van zijn uitdrukkingen en de relativiteit van zijn belang in functie van standpunten. Het Préhistomuseum stelt dat “erfgoed niet bestaat” maar dat erfgoed ontstaat door onze behoefte (wens) om het te verwerven, te bewaren, te bestuderen en te delen. Het probeert om het fenomeen van het erfgoed en het belang ervan in de ontwikkeling en het begrip van onze samenleving te begrijpen en duidelijk te maken.

Erfgoed draagt bij aan de opbouw van groepsidentiteiten die verband houden met de specifieke kenmerken van gebieden en een tijdperk. Maar buiten de tijd en ruimte is het Museum voorzichtig met het benadrukken van de universaliteiten van de mensheid, in plaats van het versterken van particularismen. Op deze manier hoopt het Museum een belangrijke bijdrage te leveren aan een populaire opvoeding waarin de diversiteit aan culturele uitingen die het laat zien en begrijpt, een kritieke geest ontwikkelt die onze a priori zekerheden nuanceert. De woorden ‘vooruitgang’, ‘evolutie’ en ‘beschaving’ worden dus op nuttige wijze in vraag gesteld, met het oog op het debatteren over “samen leven” in onze maatschappij.

Het tweede onderdeel van het cultureel en wetenschappelijk project is om iedereen in staat te stellen om het ecosysteem van de mensheid te begrijpen.

Het Museum probeert het menselijk gedrag in al zijn dimensies te begrijpen en duidelijk te maken: sociaal, cultureel, economisch en ecologisch. De archeologische feiten, die worden gekozen als onderzoeksonderwerpen, voor tentoonstellingen of animaties, worden op een systemische manier benaderd om de complexe en gelijktijdige interactie van de samenstellende elementen van het ecosysteem waarbinnen de menselijke samenlevingen constant veranderen, expliciet te maken.

De verklaring van transdisciplinair en interdisciplinair draagt bij aan de ontwikkeling van een wetenschappelijke cultuur waarin het begrip van de wetenschappelijke aanpak de acceptatie van “twijfel”, de basis van alle onderzoek, mogelijk moet maken.

De “ecosysteemgerichte” aanpak verenigt alle erfgoedbronnen van het Museum en de diversiteit van de vooroordelen van de verschillende gebruikers. Het Museum toont wat het niet weet en waarom het onderzoek doet. Het werkt met zijn gebruikers samen om hun gemeenschappelijke reflecties door de ervaring van het erfgoed, te verrijken.

Het derde onderdeel van het cultureel en wetenschappelijk project is om iedereen de kans te geven om zich zowel individueel als in groep af te zonderen, de batterijen op te laden en zichzelf weer op te bouwen.

Omdat de prehistorie in ieders verbeelding armoede, overleving, eenvoud, het verloren paradijs of primitiviteit oproept en omdat de infrastructuur van het Museum contrasterende ruimtes biedt (midden in de natuur, in het donker, op blote voeten, in het hart van de reserves, ...) is het Préhistomuseum een plaats die bevorderlijk is voor ontdekking, plezier, welzijn en meditatie.

“De geest van de lokatie” zorgt voor gunstige en gevarieerde omstandigheden om onze existentiële vragen zoals “Waar komen we vandaan?", "Wie zijn we?", "Hoe zit het met de toekomst?” te onderzoeken, geholpen door een zintuiglijke en emotionele benadering die de reflectie stimuleert. Zo nodigt bijvoorbeeld de ervaring van de “primitieve mensheid” door de reproductie van eenvoudige handelingen uit tot het observeren van de immanentie van het complex denken; de onderdompeling in de natuur roept de menselijke cultuur uit door het aangeborene en het verworvene in vraag te stellen. Het Museum stelt natuurlijk ook het geluk in vraag: “zijn we al met al gelukkiger dan onze voorouders? “.

Daarom definieert het Préhistomuseum zichzelf als een Museum, als een “Museum voor de mensheid” en als “het avonturenpark van de prehistorie om de mensheid te ervaren”.

Het vierde onderdeel van het cultureel en wetenschappelijk project is om iedereen in de gelegenheid te stellen om een beroep te doen op professionele expertise en professionele en/of professionaliserende diensten.

Het Préhistomuseum streeft ernaar zijn kennis, knowhow en interpersoonlijke vaardigheden te ontwikkelen om zijn bestaansreden zo goed mogelijk te verwezenlijken ten dienste van zijn publiek. Deze onderneming vereist een voortdurende verbetering van de organisatie en de continue ontwikkeling van specifieke en geschikte methodologieën voor de beste uitvoering van betekenisvolle museumfuncties. Zich positioneren als een museale onderneming impliceert beheers- en managementmethoden die zijn aangepast aan het project en de uitdagingen ervan. De economische benadering door het prisma van de economie van functionaliteit en samenwerking, de verbetering van de organisatie door middel van kwaliteitsmanagement en collectieve intelligentie, het toepassen van een collaboratieve managementmethode door het gebruik van de sociale technologie van de holacratie zijn ondernemersexperimenten die, indien ze succesvol zijn, misschien andere culturele en toeristische ondernemingen van morgen zouden kunnen inspireren.

Het Préhistomuseum is een laboratorium voor museumbeheer.

Het Laboratorium voor experimentele archeologie, het Centrum voor conservatie, studie en documentatie en het Laboratorium voor publieksbemiddeling ontwikkelen diensten en werk- en opleidingsmethodes die niet kunnen wachten om te worden gedeeld met collega’s van andere instellingen of studenten in de prehistorie, museologie, bemiddeling, toerisme en erfgoed en economie.

Het Préhistomuseum onderzoekt, onderneemt en experimenteert met bescheidenheid en ambitie, met als hoofddoel nuttig te zijn voor zijn publiek en het erfgoed.